Η Ανισορροπία του Έρωτα

Ο έρωτας είναι τυφλός μου είπε..
Ανισορροπία.. είπε..

Για αυτήν τυφλός είναι αυτός που δεν μπορεί να δει..
Για μένα είναι αυτός που δύναται να νιώσει περισσότερο..

Ναι μαμά.. ο έρωτας μου είναι τυφλός..
Έτσι μπορεί να ζει και στο σκοτάδι..
Μέσα σε ένα τυφλό σκοτάδι που μπόρεσα να δω την γυμνή αλήθεια πιο καθαρά από ποτέ..
Ναι μαμά.. ο έρωτας μου είναι κουφός..
Έτσι μπορεί να καίει μες στη σιωπή..
Μέσα σε μια κουφή σιωπή όπου ο κρότος του αντηχεί.. μέχρι την τελευταία μέρα..
Ναι μαμά ..ο έρωτας μου είναι βουβός..
Έτσι μπορεί να μιλάει χωρίς λόγια..
Μέσα στα βουβά λόγια που μόνο εκείνος βλέπει ως την μόνη ομιλούμενη γλώσσα..
Ναι.. μαμά.. ο έρωτας μου είναι νεκρός..
Έτσι μπορεί να αντέξει το βάρος του χρόνου..
Μέσα στον νεκρό χρόνο.. που αρχή δεν γνώρισε.. και τέλος δεν θα αντικρίσει.. αποκομμένος από την απόγνωση της λήξης..
Εγώ μαζί του.. τυφλός..
Είδα..
Εγώ μαζί του.. κουφός..
Άκουσα..
Εγώ μαζί του.. βουβός..
Μίλησα..
Εγώ μαζί του.. νεκρός..
Έζησα..
Και έτσι θα πορευτώ.. γιατί μόνο τη νεκρή ζωή μου έμαθε..
Με τη βουβή του γλώσσα..
Που ακούς μόνο στην κουφή σιωπή..
Και βλέπεις μόνο στο τυφλό σκοτάδι..
Ανισορροπία όντως..
Ο έρωτας..